Ευρωπαϊκό μπάσκετ

Μπαίνοντας στη Θεσσαλονίκη από τον περιφερειακό προς την οδό Κατσιμίδη, εκτός από την εκπληκτική θέα, συναντάς τις γειτονιές του Ηρακλή.

Μετά από έναν... καυτό Σεπτέμβρη, με το Ευρωμπάσκετ να μονοπωλεί, η Ευρωλίγκα επιστρέφει, δίχως Ρώσικες ομάδες στο κάδρο, αλλά ενισχυμένη και έτοιμη για "rebound season".

Ισπανία και Γαλλία ετοιμάζονται να διασταυρώσουν τα ξίφη τους για το χρυσό, Γερμανία και Πολωνία για το χάλκινο!

Δύο αγωνιστικές ημέρες ακόμα για το τέλος της διοργάνωσης, σε μία φάση ημιτελικών που έχει να… γεμίσει τα παπούτσια μιας απολαυστικότατης τετράδας προημιτελικών αγώνων, στους οποίους είχαμε σοκ, απογοήτευση αλλά και αποκαθήλωση!

Αφού η εθνική ομάδα δεν μας έκανε τη χάρη να περάσει στα ημιτελικά 13 χρόνια μετά την τελευταία παρουσία της εκεί (2009) ας θυμηθούμε τον ημιτελικο της ζωής της (μας).

Δεύτερη ημέρα προημιτελικών και μετά την ψυχρολουσία του αποκλεισμού της Εθνικής από τους Γερμανούς, ενός δίκαιου, αλλά σίγουρα… δυσκολοχώνευτου αποκλεισμού, ρίχνουμε την προσοχή μας στο αποψινό μενού, στο οποίο μπαίνει το μεγάλο φαβορί - πλέον - της διοργάνωσης, η Σλοβενία!

Οι Έλληνες ξανάρχονται, οι Σέρβοι θέλουν μόνο χρυσό και το bracket μας!

Σε αντίθεση με το πόδοσφαιρο, οι Γερμανοί ουδέποτε υπήρξαν φόβητρο στο μπάσκετ. Ποτέ κανείς στα χρονικά δεν είπε “ωχ κληρωθήκαμε με τη Γερμανία, πως τους αντιμετωπίζεις αυτούς”;

Η εθνική Ελλάδας στο μπάσκετ αρέσκεται να ταλαιπωρείται από κακούς δαίμονες. Ανά περιόδους μοιάζει λες και διαλέγουμε έναν αντίπαλο με τον οποίο μας “κόβονται τα πόδια”.