Δεύτερη ημέρα προημιτελικών και μετά την ψυχρολουσία του αποκλεισμού της Εθνικής από τους Γερμανούς, ενός δίκαιου, αλλά σίγουρα… δυσκολοχώνευτου αποκλεισμού, ρίχνουμε την προσοχή μας στο αποψινό μενού, στο οποίο μπαίνει το μεγάλο φαβορί - πλέον - της διοργάνωσης, η Σλοβενία!
Γαλλία – Ιταλία
Η μεγάλη “βόμβα” της φάσης των 16 ήταν σίγουρα ο αποκλεισμός της Σερβίας, του μεγάλου φαβορί του τουρνουά, από την Ιταλία. Η ομάδα του Τζιανμάρκο Ποτσέκο, ο οποίος έγινε ο απόλυτος πρωταγωνιστής μιας βραδιάς που φώναξε, αποβλήθηκε, έκλαψε, και εν τέλει… πήδηξε στην αγκαλιά του Γιάννη μετά τη νίκη, βρήκε έναν ανέλπιστο ήρωα στο πρόσωπο του Σπίσου και των σουτ του. Την ίδια ώρα, το δικό τους κομμάτι της δουλειάς έκαναν φυσικά οι δύο πιο φορμαρισμένοι Ιταλοί αυτής της περιόδου, ο Ακίλε Πολονάρα και ο Σιμόνε Φοντέκιο, αλλά και ο συνήθης υπόπτος, Νικολό Μέλι, οι οποίοι κυριάρχησαν σε ένα πεδίο δράσης που υποτίθεται οι Σέρβοι διαθέτουν τα καλύτερά τους όπλα, στις θέσεις των φόργουορντ/σέντερς. Αυτός θα πρέπει να είναι και ο σημερινός στόχος, μιας και απέναντι τους βρίσκεται ακόμη μία ομάδα κυριαρχική στη ρακέτα.
Αν οι Σέρβοι ήταν το μεγάλο σοκ της φάσης των 16, οι Γάλλοι χρειάστηκε να συμβούν μυθικά πράγματα για να μην τους συνοδεύσουν στο αεροδρόμιο, σε ένα πραγματικά παρανοϊκό παιχνίδι απέναντι στην Τουρκία, στην οποία το γεγονός ότι σωματικά ο Ρούντι Γκομπέρ είναι ένα μικρό cheat code αλλά και ότι οι Τούρκοι όταν έπρεπε να τελειώσουν το ματσάκι έπαθαν το *γνωστό* gif με τον Ρέτζι Μίλερ τους έσωσε το τομάρι. Αγωνιστικά, τα προβλήματα για την ομάδα του Βενσάν Κολέ βρίσκονται εκεί που θα περίμενε κανείς. Η περιφέρεια της Γαλλίας δεν έχει τον Ντε Κολό και αυτόματα προβληματίζει. Ο Τομά Ερτέλ είναι δυστυχώς αυτός που είναι, επομένως όταν τον πιάνει ο…. Ερτελισμός του, μπορεί να γίνει ο εκνευριστικότερος παίκτης στον πλανήτη Γη, αν τον υποστηρίζεις ή ο μεγαλύτερος ευεργέτης σου αν είσαι αντίπαλος. Την ίδια ώρα, ο Φουρνιέ δεν εντυπωσιάζει, επομένως εκεί υπάρχει σοβαρό θέμα.
Τι θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί ο αγαπημένος… τρελός των φιλάθλων της Ευρώπης, Τζιανμάρκο Ποτσέκο, λοιπόν; Ότι θα μιλήσουν πάλι οι δύο βασικές αρχές που έκαναν την εμφάνισή τους στο τελευταίο παιχνίδι, δηλαδή “play defense, and have fun on offense”. Απέναντι στους υποτονικούς σε όλο το τουρνουά Γάλλους, οι Ιταλοί έχουν το μεγάλο στοίχημα του να κερδίσουν τη μάχη στη ρακέτα, δηλαδή του να σταματήσουν τον Γκομπέρ, όπως έκαναν με το Γιόκιτς στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τη Σερβία. Αν το κάνουν τόσο ώστε να μην είναι το απόλυτο βαρόμετρο (Με λίγα λόγια ο Νικολό Μέλι γίνεται πάλι ο παίκτης Α και Ω για το παιχνίδι), τότε θα τους δοθεί μία ακόμη ευκαιρία να κάνουν τη ζημιά όπως ξέρουν, πίσω από τις επιθετικές αρετές των άλλων παικτών του ρόστερ.
Την ίδια ώρα, οι Γάλλοι πρέπει να εμφανιστούν έτοιμοι, γιατί παρά το “θάψιμο” που έχουν φάει στις παραπάνω γραμμές, η αίσθηση είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της μοίρας του αποψινού αγώνα είναι στα δικά τους χέρια και όχι σε αυτά των αντιπάλων τους. Το γεγονός ότι απογοητεύουν, αλλά βρίσκονται εδώ έχοντας κάνει και δύο μεγάλες νίκες απέναντι στην Τουρκία και τη Λιθουανία στο τέλος, τους δίνει την ελπίδα ότι αν εμφανιστούν όπως πρέπει, δεν θα έχουν θέμα απέναντι στους Ιταλούς.
Σλοβενία – Πολωνία
Στο δεύτερο ζευγάρι τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Η Σλοβενία είναι το ξεκάθαρο φαβορί απέναντι σε μία αξιόμαχη, πλην όμως εμφανώς πιο αδύναμη Πολωνία. Η ομάδα του Λούκα Ντόνσιτς αυτή τη στιγμή είναι μάλλον το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου και επακόλουθα το back to back.
Οι Σλοβένοι πάνε στη μάχη των προημιτελικών ως φαβορί, αλλά κλονισμένοι. Και αυτό γιατί πριν έχει προηγηθεί ένα αναπάντεχα σκληρό και δύσκολο παιχνίδι απέναντι στο (στα χαρτιά πάντα) αρκετά κατώτερο Βέλγιο, το οποίο ζόρισε την Πρωταθλήτρια Ευρώπης μέχρι τέλους και χρειάστηκε ένα ακόμα προσωπικό σόου του Λούκα για να ξεπεραστεί το εμπόδιο. Στην πορεία, οι Σλοβένοι είδαν τον Ζόραν Ντράγκιτς να τραυματίζεται στον τετρακέφαλο, κάτι που του στερεί τη συμμετοχή του από τη συνέχεια του τουρνουά, αλλά και τον Λούκα να προβληματίζεται από ένα μικροτραυματισμό στον αστράγαλο, ο οποίος προφανώς και δεν θα τον κρατήσει εκτός, αλλά ίσως τον κάνει λίγο… γήινο.
Κατά τα άλλα, το πλάνο παραμένει το ίδιο. Ο Ντόνσιτς είναι η αρχή των πάντων, το Α και το Ω, μιας ομάδας που παίζει ένα μπάσκετ αφιερωμένο στον σταρ της. Πέρα από τον Λούκα, μόνο ο Γκόραν Ντράγκιτς και ο Μάικ Τόμπεϊ δείχνουν να είναι σταθεροί πυλώνες παραγωγικότητας για την ομάδα, με το υπόλοιπο ρόστερ να προβληματίζει και να εμφανίζεται ως “Γκεστ Σταρς” στα παιχνίδια (με τους Βέλγους π.χ. ήταν η σειρά του Πρέπελιτς να πάρει και να βάλει σημαντικά καλάθια).
Αυτήν την αστάθεια θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί, στην αναζήτησή του θαύματος, η Πολωνία. Η ομάδα του Ίγκορ Μίλιτσιτς, πίσω από τα heroics του Ματέους Πονίτκα κατάφερε να πάρει μία μεγάλη πρόκριση απέναντι στην Ουκρανία των ΝΒΑers, Μιχάιλιουκ και Λεν, κάτι που κάνει την παρουσία της στα γήπεδα της Γερμανίας άκρως επιτυχημένη, εκμεταλλευόμενη φυσικά και την τύχη των καλών σταυρωμάτων, μια τύχη που προφανώς η ίδια η Πολωνία κέρδισε, αποφεύγοντας την τέταρτη θέση του ομίλου της και το σταύρωμα με την Ελλάδα.
Οτιδήποτε άλλο από εδώ και πέρα θα είναι ένα μπόνους και για αυτόν τον λόγο θεωρώ πως θα κατέβουν δίχως άγχος, για ό,τι καλύτερο μπορέσουν, κάτι που ίσως τους δώσει και… καύσιμο, αν το παιχνίδι παραμένει κοντά. Βέβαια, it’s all fun and games μέχρι να βρεις μπροστά σου τον μικρό μάγο από τη Λιουμπλιάνα. Αν ο Λούκα έχει ακόμα ένα από τα γνωστά του παιχνίδια, η Πολωνία δεν φαντάζει ικανή να αντισταθεί, όσο κι αν ο Πονίτκα παίζει φοβερό μπάσκετ (άλλη μια χρονιά φορώντας τη φανέλα της Εθνικής του), όσο κι αν ο Έι Τζέι Σλότερ και ο Αλεξάντερ Μπαλτσερόφσκι κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει – και με το παραπάνω.
Αν τώρα ο Λούκα ως δια μαγείας εξαφανιστεί…
