Καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του Άρη

καλύτερος ξένος αρη

Αναμενόμενα “λάτιν” με ολίγο από Βαλκάνια η τελική επιλογή του Άρη Θεσσαλονίκης, ο οποίος είναι η αλήθεια δεν στηρίχθηκε ιδιαίτερα σε ξένους ποδοσφαιριστές τον προηγούμενο αιώνα. Η “ξενομανία” άρχισε από την επιστροφή της ομάδας στα σαλόνια το 2006 και την “λατινοποίηση” του ρόστερ. Άλλοι παίκτες εξελίχθηκαν σε σημεία αναφοράς (π.χ. Κόκε, Χαβίτο, Νέτο, Γκιάρο, Γκαρσία) κι άλλοι είναι απλά cult φιγούρες του παρελθόντος (Αμπρέου, Αμορόζο).

Αρτούρ Λεκμπέλο

Ο Αλβανός χαφ ήρθε στον Άρη το 1991 από την ομάδα των Τιράνων και έμελλε να εξελιχθεί σε έναν από τους μακροβιότερους ξένους του! Ακούραστος εργάτης στο χώρο της μεσαίας γραμμής, ο Λεκμπέλο με το χαρακτηριστικό μουστάκι του ήταν ένα αμυντικό χαφ που “δάγκωνε” τους αντιπάλους του! Σκόραρε πολύ σπάνια (μόλις 3 φορές στις 161 συμμετοχές του) όμως στον Άρη θυμούνται ακόμα το εντυπωσιακό γκολ του κόντρα στην ΑΕΚ το 1995. O Λεκμπέλο χρειάστηκε να περάσουν κάποιοι μήνες για να βρει το δρόμο προς την αρχική ενδεκάδα, από τη στιγμή όπως που έγινε μέλος της δεν ξαναβγήκε μέχρι και την αποχώρηση του από τη Θεσσαλονίκη το 1997! Επέστρεψε στην ομάδα το 2008 για να αναλάβει πόστο στις ακαδημίες της. Το 2017 συγκλόνισε τον κόσμο του ποδοσφαίρου με την αποκάλυψη του ότι πάσχει από πολύ σοβαρή μυοπάθεια που μπορούσε ακόμα και να του στερήσει τη ζωή. Η κινητοποίηση των φίλων του στον Άρη ήταν άμεση καθώς οι βετεράνοι του συλλόγου σε συνεργασία με την Εθνική του 2004 έδωσαν φιλικό αγώνα τον Μάιο του 2017 για να ενισχύσουν οικονομικά τον πρώην συμπαίκτη τους!

Λιούμπισα Μιλόγεβιτς

Ο Σέρβος υψηλόσωμος επιθετικός ήρθε στον Άρη το καλοκαίρι του 1992 από τη Ραντ Βελιγραδίου. Μαζί με τον συμπατριώτη του, Ζόραν Λόντσαρ, που ήρθε την ίδια χρονιά συνέθεσαν ένα από τα πιο αποτελεσματικά επιθετικά δίδυμα στην ιστορία του Άρη σημειώνοντας πάνω από 70 γκολ στα πέντε χρόνια της συνύπαρξης τους. Αυτό που προκαλούσε εντύπωση με το Μιλόγεβιτς ήταν ότι παρά το ύψος του ήταν ιδιαίτερα καλός με την μπάλα στα πόδια και αρκετά ταχύς. Η καλύτερη σεζόν με τα κιτρινόμαυρα ήταν η δεύτερη (1993-94) όταν πέτυχε 12 γκολ σε 31 εμφανίσεις για το πρωτάθλημα. Αποχώρησε από το σύλλογο της Θεσσαλονίκης (όπως και ο “διόσκουρος” του, Λόντσαρ) το καλοκαίρι του 1997 και έπαιξε έναν ακόμη χρόνο στη Β’ εθνική και τον Παναιτωλικό πριν κρεμασει τα παπουτσια του!

Νάτσο Γκαρσία

Ο Βολιβιανός είναι ο μακροβιότερος ξένος στην ιστορία του Άρη! Αγωνίστηκε με τα χρώματα των “κιτρινόμαυρων” για επτά χρόνια από το 2005 έως το 2012 με ένα διάλειμμα τη διετία 2010-11! Την πρώτη σεζόν του στον Άρη της Β’ Εθνικής, ο Νάτσο ξεχώρισε αμέσως για το πάθος και τον ηγετικό χαρακτήρα του. Ειδικότερα στα ντέρμπι που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια με τον μεγάλο αντίπαλο, ΠΑΟΚ, ο Νάτσο “έτρωγε σίδερᔨ: οι μονομαχίες του “Ινδιάνου” όπως είναι το παρατσούκλι του με τον έτερο Γκαρσία της πόλης, Πάμπλο, έχουν μείνει στην ιστορία! Το μεγάλο ζήτημα του Νάτσο ήταν οι τραυματισμοί του. Όταν ήταν υγιής δεν υπήρχε προπονητής στον Άρη που να μην τον ξεκινούσε στην ενδεκάδα. Ο Γκαρσία όμως μόλις έπαιρνε λίγο φορά από σερί θετικές εμφανίσεις τραυματιζόταν κι έμενε εκτός για αρκετό διάστημα. Το 2008 η εκτίμηση που υπήρχε στο πρόσωπο του από τη διοίκηση μεταφράστηκε σε ένα 5ετές συμβόλαιο μέχρι το 2013! Ωστόσο, τα πρώτα δύο χρόνια του, ο Νάτσο ήταν σκιά του εαυτού του και κλασικά συχνά τραυματίας. Το 2010 ο σύλλογος απήυδησε με την την ευπάθεια του και τον έδωσε δανεικό στην Ανόρθωση και την επόμενη σεζόν σε ομάδα της πατρίδας του, την Μπολιβάρ. Επέστρεψε το 2011 με αναπροσαρμογή συμβολαίου ώστε να αμείβεται λιγότερα, ωστόσο δεν αγωνίστηκε ποτέ λόγω έλλειψης φορολογικής ενημερότητας του Άρη και παρκαρίστηκε στην εξέδρα! Αποχώρησε οριστικά το καλοκαίρι του 2012 εχοντας καταγράψει 117 συμμετοχές και 7 γκολ, ενώ το πέρασμα του στον Άρη τον βοήθησε να καθιερωθεί στις κλήσεις της εθνικής Βολιβίας.

Σέρχιο Κόκε

Ο Σέρχιο Κοντρέρας Πάρντο ή πιο απλά “Κόκε”, ήρθε στον Άρη το καλοκαίρι του 2006 από τη Μαρσέιγ, ως μέλος της μεγάλης Λάτιν παροικίας του Γκιγιέρμο Όγιος, στην επιστροφή των Κιτρινόμαυρων στην Α’ Εθνική. Πολύ γρήγορα πάντως θα δείξει πως βρίσκεται ένα επίπεδο πάνω από τους περισσότερους εκείνης της…καραβιάς παικτών. Στον Κόκε, ο Άρης θα βρει έναν πολύ χαρισματικό επιθετικό τόσο στο σκοράρισμα όσο και στην δημιουργία, που θα ταιριάξει απόλυτα με τον κόσμο του συλλόγου και φυσικά θα είναι εκεί σε όλη την ανοδική πορεία του συλλόγου από το 2006 ως το 2011 και την φοβερή παρουσία των Κιτρίνων στο Europa League, με την τεράστια νίκη στη Μαδρίτη επί της Ατλέτικο, στην οποία θα σκοράρει δις, και την παρουσία στους ’32’ απέναντι στη Σίτι. Στις 5 σεζόν που θα καθίσει στη Θεσσαλονίκη, ο Ισπανός θα προσφέρει 140 εμφανίσεις και 30 γκολ στην Α’ Εθνική, θα βγει 3 σερί φορές πρώτος σκορερ της ομάδας και φυσικά θα πάρει και το περιβραχιόνιο. Η μεγάλη του αγάπη και το δέσιμο με τον Άρη τον έφερε στη Γ’ Εθνική το 2015-16 για ένα σύντομο πέρασμα στο οποίο δεν έχουν σημασία οι αριθμοί αλλά το γεγονός ότι ο Ισπανός άκουσε το κάλεσμα του συλλόγου, που δέθηκε όσο κανείς άλλος στην καριέρα του, και δήλωσε το παρόν.

Χαβίτο

Αν ο Κόκε ήταν ο Μπάτμαν, τότε ο Φρανθίσκο Χαβιέρ Περάλ ή όπως τον μάθαμε, Χαβίτο, ήταν ο δικός του Ρόμπιν, ή μάλλον, για να μην αδικήσουμε στο ελάχιστο τον Ισπανό χαφ, ήταν ο… διόσκουρός του. Ο Φρανθίσκο Χαβίτο ήρθε το ίδιο καλοκαίρι με τον Κόκε και έβαλε κι αυτός την ισπανική “σφραγίδα” φαρδιά πλατιά. Ένας παίκτης-προϊόν των περίφημων ακαδημιών της Μασία, όχι τόσο τεχνίτης όσο ένα απίστευτο “μηχανάκι”, με ταχύτητα, πείσμα και… “μύτη” για τα μεγάλα γκολ, ο Ισπανός εξτρέμ θα αποτελέσει νευραλγικό κομμάτι στα 4,5 χρόνια που έμεινε στη Θεσσαλονίκη. Θα αγωνιστεί 124 φορές και θα σκοράρει 15 γκολ στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρώπη δεν μπορούμε παρά να ξεχωρίσουμε το τεράστιο γκολ του απέναντι στη Σαραγόσα, που θα κλειδώσει την επιστροφή του Άρη στους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ του 2007 αλλά και το γκολ νίκης απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, στη φάση των ομίλων του Europa League, το 2010. Ο Χαβίτο θα αποχωρήσει από τον σύλλογο τον Ιανουάριο του 2011 για τον Ολυμπιακό χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Επίσης, θα πραγματοποιήσει κι άλλα περάσματα από την χώρα μας(Κέρκυρα, Πανθρακικός), που φυσικά σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται με την διάρκεια αλλά και την σημασία της περίπου μισής δεκαετίας του στο Χαριλάου.

Ντάρσι Νέτο

O Νέτο προσγειώθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα το 2007 σε ηλικία 26 ετών παίρνοντας μεταγραφή για τον Άρη, μια σχέση που θα αποδεικνυόταν καρμική! Ο Βραζιλιάνος ξεχώρισε γρήγορα και πήρε τη φανέλα του βασικού δεξιού μπακ σπίτι του. Η πρώτη του σεζόν ήταν εξαιρετική με τον Άρη να αγωνίζεται στους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και να φτάνει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου. Το καλοκαίρι το 2008 υπήρξε έντονη φημολογία ότι ο παίκτης θα έφευγε από τον Άρη για μια από τις ομάδες της Αθήνας, όμως ο ίδιος έβαλε στοπ στις φήμες λέγοντας πως στην Ελλάδα η μόνη ομάδα που υπάρχει γι’ αυτόν είναι ο Άρης! Ο Νέτο έμεινε συνολικά 5 σεζόν στη Θεσσαλονίκη πριν γυρίσει στην πατρίδα του το καλοκαίρι του 2012, όταν ξεκίνησαν τα τρομαχτικά οικονομικά προβλήματα του Άρη. Τον Ιανουάριο του 2015 κι αφού είχε μέινει έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς ομάδα γύρισε στην Ελλάδα για την Βέροια! Η αγωνιστική του πτώση ήταν εμφανής, όμως τόσο ο ίδιος όσο και οι κιτρινόμαυροι απέδειξαν την αμοιβαία εκτίμηση που είχαν με τον Νέτο να επιστρέφει στο “Βικελίδης” το 2016 για να συνδράμει στην προσπάθεια του συλλόγου να επιστρέψει στη Superleague. Μετά από δύο χρόνια κι αφού ο Άρης εξασφάλισε την άνοδο του, ο Νέτο κρέμασε τα παπούτσια του φορώντας τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας!

Ρονάλντο Γκιάρο

Όταν ένας ποδοσφαιριστής είναι ποιοτικός κι εργατικός θα κάνει την διαφορά και στα 33 του. Ο Ρονάλντο Γκιάρο ήρθε στην Ελλάδα για τον Άρη το 2007 έχοντας ήδη μια πολύ σπουδαία καριέρα πίσω του με περισσότερες από 200 συμμετοχές για τις Μπενφίκα και Μπεσίκτας ενώ ήταν μέλος της Ολυμπιακής ομάδας της Βραζιλίας που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Αγώνες της Ατλάντα το 1996.. Μαζί με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο αποτέλεσαν ένα από τα καλύτερα αμυντικά δίδυμα της δεκαετίας και βοήθησαν τον Άρη να βγει τρεις φορές στην Ευρώπη αλλά και να φτάσει δύο φορές στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Ρονάλντο έμεινε στον Άρη τέσσερις σεζόν, ξεπέρασε τις 100 συμμετοχές και φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Ο Άρης ήταν και η τελευταία ομάδα της ποδοσφαιρικής του καριέρας καθώς κρέμασε τα παπούτσια του το 2011 σε ηλικία 37 ετών!

Τα υπόλοιπα ονόματα σημαντικών παικτών που “κόπηκαν” από την τελική επιλογή: Όλε Σκόμποε, Ουλφ Έρικσον, Ιβάν Σάντος, Αντρέι Ιβάν, Βάλτερ Βάγκνερ, Μπρούνο Γκάμα, Ναγκόλι Κένεντι, Ζόραν Λόντσαρ, Χαβιέρ Κάμπορα, Νταβίντ Αγάνθο, Τόνι Κάλβο, Κάρλος Ρουίς, Χαβιέρ Ματίγια