Ο «Μαύρος Πάνθηρας» έφυγε από τη ζωή το πρωινό της 5ης Ιανουαρίου από ανακοπή καρδιάς, και αυτόματα βύθισε στο πένθος όλο το ποδοσφαιρικό στερέωμα, αλλά ακόμα περισσότερο όλο το έθνος των Πορτογάλων. Ένας παίκτης που, μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο (που για κάποιους έχει ήδη ξεπεράσει τον Εουσέμπιο ως ο καλύτερος Πορτογάλος παίκτης στην ιστορία) και ίσως και τον Λουίς Φίγκο, αποτελεί ο,τι καλύτερο έχουν βγάλει οι Ίβηρες στον χώρο του ποδοσφαίρου.Ο Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα γεννήθηκε τον Γενάρη του 1942 στην Μοζαμβίκη, τότε Πορτογαλική αποικία. Η ζωή του ήταν τόσο φτωχή που ποδόσφαιρο μπορούσε να παίξει μόνο με μπάλες από κάλτσες ή εφημερίδες, όπως είχε ομολογήσει ο ίδιος σε συνέντευξή του το 2010. Στα 18 του, και ενώ γράφτηκε στην Σπόρτινγκ Ντε Λοουρέντσο Μάρκες (ομάδα που συνεργαζόταν με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας με σκοπό την ανακάλυψη ταλέντων απ’τη Μοζαμβίκη) όλη του η ζωή θα άλλαζε. Το ταλέντο του ανακαλύφθηκε από την Μπενφίκα, η οποία τον πήρε μέσα απ’τα χέρια της Σπόρτινγκ με τον Εουσέμπιο να πραγματοποιεί το ταξίδι για την Λισαβόνα το 1960. Τα υπόλοιπα, είναι ιστορία…
Ιστορία γραμμένη με χρυσά γράμματα, καθώς ο Εουσέμπιο τελείωσε την καριέρα του με το εκπληκτικό στατιστικό των 733 γκολ σε 746 παιχνίδια! Δηλαδή μιλάμε για σχεδόν 1 γκολ ανα παιχνίδι (0,98 για την ακρίβεια), επίδοση η οποία ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή αν κανείς ξεχωρίσει μόνο τα παιχνίδια με τους Αετούς της Λισαβόνας. Σε 614 εμφανίσεις σκόραρε το εντυπωσιακό νούμερο των 638 γκολ! Οδήγησε την Μπενφίκα σε 11 πρωταθλήματα, αλλά και στην κορυφή της Ευρώπης το 1962 και στον τελικό του Πρωταθλητριών άλλες τρεις φορές (1963,1965,1968), με την κατάρα του πρώην προπονητή του, Μπέλα Γκούντμαν (φεύγοντας απ’τον σύλλογο το 1962 λόγω οικονομικών διαφορών, παρά την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, «ευχήθηκε» έναν αιώνα δίχως Ευρωπαϊκό τίτλο για την Μπενφίκα. Μέχρι και σήμερα η κατάρα δεν έχει σπάσει), να χτυπάει και στις τρεις περιπτώσεις. Με την Εθνική Πορτογαλίας, ο Εουσέμπιο σκόραρε 41 γκολ σε 64 παιχνίδια, διατηρώντας μέχρι και σήμερα τον καλύτερο ρυθμό σκοραρίσματος απ’ τους πρώτους σκόρερ των Πορτογάλων,ενώ την οδήγησε σχεδόν μόνος του ως τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, οπού αποκλείστηκε απ’τους μετέπειτα νικητές, τους διοργανωτές Άγγλους.
Η Πορτογαλία θρηνεί, το ποδόσφαιρο θρηνεί, όμως ο θρύλος του παραμένει.Όπως λέει λοιπόν(στα Πορτογαλικά) και ο τίτλος του άρθρου, «Μαύρος Πάνθηρας για πάντα…».
